- жып
1. карман2. в знач. опр. карманный
Кабардинско-русский словарь. 1957.
Кабардинско-русский словарь. 1957.
майла — Майлаған бидайдай. Жылтырап тұрған; жып жылтыр. Колдиевтің м а й л а ғ а н б и д а й д а й жып жылтыр қызыл күрең өңі бұзылып, беті оқыс жыбырлап кетті (С.Бақбергенов, Қарға там., 77) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Новый русский — Рисунок из журнала «Эксперт» Новый русский (новые русские) … Википедия
Новые русские — Никита Михалков в роли нового русского в фильме «Жмурки» (2005) Новый русский (новые русские) клише, обозначающее представителей социального класса России, сделавшего большое состояние в 1990 е годы, после распада Советского Союза,… … Википедия
жаужапырақ — зат. бот. Таулы жерде өсетін, беті жып жылтыр, үлкен жапырақ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жұнттай — сын. Жып жылтыр, сеп семіз … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
биялай — (Орал: Чап., Жымп.; Көкш., Еңб.; Монғ.) қолғап. Б и я л а й д ы қыста қолғаптың сыртынан киеді. Б и я л а й д ы ң жалғыз бас бармағы болады (Монғ.). Қыстың көзі қырауда кішкене б и я л а й киген қолыңды иін ағаштың ілгері жағына салып, кіп… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бауыртас — зат. мин. Кішірек келген, қап қатты, жып жылтыр сәндік тас. Кенет қолыма қой құмалағының жартысындай ғана б а у ы р т а с іліне кеткені (Қ. Мұханбетқалиев, Қайдасың., 45) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бұйым — зат. жерг. Мата, кездеме, шүперек. Ақ б ұ й ы м ғ а орап алғанда, Құндаққа қойды таңып сап. Жып жылы суға салғаныңда, Денемді әбден арулап (Шәкәрім, Шығ., 187). Кіндікті кесіп тастамағы, Жас өмір сүйтіп қиылған. Ақ б ұ й ы м ғ а орай бастамағы,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кертоқайшыл — сын. Кертоқай алғыш, кертоқай алуға жаны құмар (адам). Екеуіне сенгенмен к е р т о қ а й ш ы л солдаттарға сенбейді екен, жып беріп Саматтың ық жағына шығып алды (М.Қабанбаев, Жиһанкез., 166) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
көбеңсіт — көбеңсі етістігінен жасалған өзгелік етіс. Түлекке отырғызылған құсты тез к ө б е ң с і т і п, тез жетілдіру үшін малдың, аңның қансөлі сорғалаған қып қызыл, жып жылы жемтігін алдына тастайды (Ж. Бабалықов.., Қырандар, 46) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қанжылым — сын. Жылуы қанның жылуындай, жып жылы. Жаңағы сары келіншек құманды қайта әкелді. Ішінде қ а н ж ы л ы м су (М.Сүндетов, Ескексіз қайық, 144) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі